Zoals ik beloofd had volgde er nog een laatste blog, een blog over mijn afscheid.😪

Het was zo ver, onze laatste week. De week waar we allemaal wat tegenop keken, want ik wist dat deze week vol "laatste momenten" ging zitten. Laatste keer muziek, laatste keer playball, laatste keer alles eigenlijk. Onze twaalfde week al, gek maar zo voelde het absoluut niet.

De terugvlucht naar huis is in zicht. Deze week was onze laatste week in Heatherbank. Dinsdag was een gewone dag. Ik heb enkele kindjes apart genomen om te lezen. En heb nadien ook enkele kindjes apart genomen om wiskunde te oefenen. Enkele kinderen hebben het moeilijk met wiskunde. Na deze sessie wiskunde had een kind mij beloofd om op vrijdag alles op alles te hebben op de test. En het is hem ook gelukt! Daarbuiten hebben de kindjes ook een liedje gezongen voor mij. Dit liedje moest ik leren van hen zodat ik dit in België kon zingen voor andere. Het zal toch nog even oefenen worden voordat ik dat kan. 

Net zoals iedere andere dinsdag stond er ook vandaag weer een spelles op het programma voor wiskunde. Dit keer niet 'gewoon' een hoekenwerk, maar weer een spel waarbij de leerlingen moeten samenwerken, redeneren en hun hoofdje moeten gebruiken. Vandaag speelden we Snakes and Ladders! 🐍🐍

Vorige week gingen mijn grade fivers tijdens Engels aan de slag rond de planeten. Anika en ik verzorgden de afgelopen weken de kunstlessen en het leek ons leuk om binnen dat thema te werken. Ik voorzag zelf als eerste een planeet. Heatherbankius. Ikzelf was een inwoner van deze planeet en stelde maar al te graag mijn woonplaats voor... maar oh nee! Heatherbankius was zo erg alleen dat hij graag enkele vriendjes wilde. Vriendjes die even groot waren als hem, maar die zo veel kleuren bezaten dat het een heel kleurenfestijn zou worden in het universum. De leerlingen gingen dus aan de slag en maakten met wasco en gescheurde magazines hun eigen planeet. Deze hingen we dan op in het klaslokaal, maar hier hield de pret natuurlijk niet op.

Hallo allemaal!

Bussy days… Ja, we hadden elke dag wel iets te doen. Vrijdag ben ik een hele tijd bezig geweest voor mijn juf. Ze had me gevraagd om mee over spelletjes/bezigheden na te denken. Het moesten zelfstandige opdrachtjes zijn voor als ik weg ben. Als ik weg ben staat ze alleen. Af en toe neem ik al eens een groepje apart voor te lezen maar als je alleen in de klas staat is het de uitdaging om iedereen bezig te houden en toch focussen op een klein groepje. Hopelijk gaat het met deze dingen wel lukken. We hadden ook een jarige waardoor een kroon zeker een must was. Ik heb dan ook een kroon gemaakt voor haar. Ze heeft zelf gekozen. Ze koos voor een oranje kroon met een groot zilveren hart op. Dat heeft ze dan ook gekregen van mij. 

Eén van onze laatste weekends zit er weer al op. Het besef dat het einde dichterbij komt, wordt groter en groter en we besloten dit weekend nog een laatste 'grote activiteit' te plannen. Het weer deze week gooide echter bijna roet in het eten. Het was deze week mooier weer in België dan hier in het 'warme' Zuid-Afrika. Alee ja, warm... Wij lopen hier met lange broeken en truien rond want het heeft hier zo goed als heel vorig weekend en begin deze week liggen regenen. Om depressief van te worden. Dus daar moesten we iets aan doen! Een leuke activiteit plannen... die misschien niet kon doorgaan door het weer maar ach ja wat zou het ook. We namen contact op met Joel, de gids die al eerder met ons door ADDO Elephant park reed. Hij ging ons op zaterdag oppikken om te gaan SANDBOARDEN! We spraken af met enkele andere meisjes van Amava en gingen met een  groepje van zeven duimen voor beter weer. Want het heet sandboarden en niet mudboarden voor een reden! Vrijdag scheen het zonnetje en werd onze afspraak bevestigd! Super nieuws dus rond kwart na twee kropen Eline, Anna en ik achterin het bakkie en reden we richting Sardinia Bay.

Op 7 april stond één van de grootste sportevenementen die Port Elizabeth rijk is weer op de planning. THE IRON MAN! Voor de mensen die niet weten wat een Iron Man is, dit is een triathlon... en eentje die niet voor watjes is weggelegd. De atleten moeten maar liefst 3,8 km zwemmen in open water, daarna een helse fietstocht van 180 kilometer om dan nog te eindigen met een volledige marathon.

De kinderen hadden lang in spanning gewacht op deze dag…  Donderdag 18 april was het eindelijk zover! De paashaas was er of toch kindjes van Collegiate. Collegiate is de 'rijke' school. Ze hadden voor elk kind van onze school een mooie handgemaakte box met spulletjes in. De kinderen waren hier super blij mee maar wij hadden hier een beetje onze bedenkingen bij. Je zag nu heel duidelijk het stereotiepe beeld : de rijke blanken geven de arme zwarte een gift. Met dit beeld had ik het zeer moeilijk. Ze zijn namelijk kinderen zoals andere en nu werden ze een beetje bekeken als minderwaardige kinderen. Ook had niet elk kind hetzelfde, waardoor ze van ons niet mochten zien wat er in zat tot ze thuis waren. Zo wisten ze niet wat de andere kregen. Dit deden we om conflicten te vermijden. 

Hallo allemaal! Deze keer begint mijn blog een beeeetje sentimenteel 😉 Graag wil ik jullie vertellen wat hier mijn grootste les is geweest. Iets wat ik mijn leven lang nog wil meenemen! Als ik mijn ervaring/les hier in 1 woord mag beschrijven is dat mbulelo wat Xhosa is voor dankbaarheid. Ik ben enorm dankbaar voor deze kans, dat ik de kans kreeg om hier bij te leren. Dankbaar dat ik deze kinderen mocht leren kennen. Dankbaar aan hoe ze mij in hun hart hebben gesloten van minuut 1. Dankbaar voor nog zoveel meer! Dat is iets wat wij in België zoveel vergeten, we piekeren en maken ons druk om de stomste dingen. Elke dag is er wel iets nieuws om dankbaar voor te zijn, dit kunnen de kleinste dingen zijn. Mijn kindjes zijn dankbaar als de bloemetjes weer in bloei zijn, mijn kindjes zijn dankbaar als een vriendje zijn boterham wil delen omdat mama en papa geen centjes hadden voor brood deze week, mijn kindjes zijn dankbaar voor de regen,... Is dat niet mooi? Is dat niet iets wat wij ook kunnen? Probeer het eens, bedenk elke dag 1 ding waar je dankbaar voor bent!

Donderdag 18 april was het voor de kindjes een gewone schooldag maar voor ons daarin tegen niet. Want wij moesten vandaag niet naar school. Wij hadden een projectdag. Deze is door onze organisatie (Amava) georganiseerd zodat we kunnen zien wat ze eigenlijk allemaal doen. De projecten die we bezocht hebben even op een rijtje met een korte uitleg : 

BIJNA PASEN, BIJNA CHOCOLADE EITJES. Of ja, wacht... de chocolade is hier nu niet echt om over naar huis te schrijven (wat ik bij deze eigenlijk wel doe, maar soit). Om de leerlingen een beetje voor te bereiden op dit heuse chocoladefestijn besloot ik om de week voor Pasen aan de slag te gaan met een... je raadt het al... spel! And what better way to do it, than with an egg or 2! Or 16 actually! Jaja, ik plande een heuse paasei zoektocht en koppelde hieraan enkele wiskunde oefeningen aan. We moeten natuurlijk nog altijd leren. 😉Ik zorgde voor 16 hardgekookte eieren en plaatste op die eieren enkele nummers (64, 82, 16, …). De eieren werden over de hele school verstopt en de leerlingen kregen de opdracht de 16 eieren te gaan zoeken. Eenmaal alle eieren gevonden, werden ze in de klas gelegd en werden de leerlingen in groepen verdeeld. Elke groep kreeg 25 of meer opdrachtenkaartjes. Hierop staat een +, -, x of : oefening. De leerlingen lossen deze oefening op en leggen het kaartje bij het juiste ei: dat ei waar volgens hen de juiste uitkomst op staat. 



Molweni Sisi/ Buthi!

Voor we aan de tweede week van term 2 begonnen hadden we nog een rustig weekendje. Aangezien we vrijdagavond een lange avond in het Casino hadden doorgebracht, zijn we zaterdagmiddag rustig gaan rondwandelen in het shopping center na een rustige brunch. In de avond nog een restaurant om de hoek bezoeken genaamd Toro. Een lekker restaurant waar Evi en ik van een 4 gangen menu genoten hebben voor maar 230 rand. Nog steeds blijven de prijzen ons verbazen. Dat gaat een harde klap zijn als we terug in België zijn. 

Hallo allemaal! Tof dat jullie weer mijn blog lezen en er massaal op reageren, zeker blijven doen! Heel leuk voor ons om te zien hoeveel mensen onze blog lezen (3000!!!) en hoe jullie meeleven. Ondertussen is week 8 hier weer voorbij, alle meisjes in het huis weer afscheid genomen van de vriendjes en er terug helemaal ingevlogen!

Deze blog dragen wij op aan alle spaghetti-eters, tombola-lotjes-kopers, bakkerbezoekers, groentenwinkelbezoekers, rommelmarktstandbezoekers, laptopdonateurs en al de fantastische mensen die spontane donaties gegeven hebben. Yvette en Anika hebben samen met de directrice na een kort overleg een besluit genomen. Dankzij jullie hebben we Heatherbank kunnen voorzien van een nieuwe, veilige jungle gym die in de toekomst geplaatst zal worden. 

Hoi allemaal!

Deze blog dragen wij op aan alle spaghetti-eters, tombola-lotjes-kopers, bakkerbezoekers, groentenwinkelbezoekers, rommelmarktstandbezoekers, laptopdonateurs en al de fantastische mensen die spontane donaties gegeven hebben. Yvette en ik hebben samen met de directrice na een kort overleg een besluit genomen. Dankzij jullie hebben we Heatherbank kunnen voorzien van een nieuwe, veilige jungle gym die in de toekomst geplaatst zal worden. 

Na 2 weken vakantie was het dinsdag 2 april terug school. Toen ik reeds aankwam had ik geen tijd om eerst naar mijn klas te gaan want om 9u gingen we ons Belgisch spel doen. Evi en ik gingen onze kindjes een beetje Nederlands leren. Natuurlijk hebben we ook bezienswaardigheden, eten en leuke weetjes in het spel verwerkt. Het spel was klaar en dus was het tijd om terug naar de klas te gaan. Toen ik binnen wandelde kreeg ik gezichtjes met grote glimlachen. Ze zeiden in koor : Goodmorning Ms. Anika ! Wat was ik blij om terug te zijn. 

Vandaag was een speciale dag. We brachten eindelijk een beetje België naar de klas. Juf Anika en ikzelf sloegen de handen in elkaar en joinden de klassen samen. We startte de dag met het aanleren van enkele transparante woorden (Zebra in het Engels, maar dan uitgesproken op z'n Vlaams, Elephant = olifant, etc...). We leerden de leerlingen de kleuren van het spelbord en het woordje 'juf'. Dat de 'u' zo'n moeilijke klank was, dat wisten we niet... Er kwam continu 'joef' uit, best grappig. Daarna gingen we ons opwarmen met het Vliegerlied. "En ik vlieg, vlieg, vlieg als een vlieger voel me sterk, sterk, sterk als een tijger voel me groot..." Je kent het wel... Graag gedaan om dit lied nu in je hoofd te steken voor de rest van de avond.

Na 5 weken stage lopen in Zuid-Afrika had ik vakantie, eindelijk! Niet dat ik hier niet graag ben maar oh wat had ik een zin om op vakantie te gaan en de rest van het land te verkennen! 17 Maart was het dan zo ver, ik mocht Giani over enkele uurtjes van de luchthaven gaan ophalen. Ik was al super vroeg wakker van de spanning, na meer dan 5 weken je vriendje terug zien voelt dus echt als een 1e date! Daar kwam hij aangewandeld, ik kon hem al zien van achter het glas, toen moest hij nog 10 minuten wachten op zijn koffers. 10 Minuten die voor mij voelde als een uur, ik kon hem nu zien maar toch was hij nog zo ver weg. Eindelijk pakte hij zijn koffer en kwam mijn richting uitgelopen, mijn hart heeft toen zeker 10 extra sprongetjes gedaan! Yes hier was hij dan EIN-DE-LIJK!! Een dikke knuffel een dikke kus en een “oh wat heb ik dit gemist” later kon ons avontuur beginnen.

Om te beginnen wil ik me alvast excuseren voor de voorbije 2 weken want ik heb niets van mij laten horen. Dit is natuurlijk niet zomaar. Mijn vakantie was namelijk nog niet begonnen en er waren al troubles in paradise. Mijn computer heeft het namelijk begeven. Aangezien ik dan ook 2 weken weg was van huis op rondreis in Zuid-Afrika kon ik niets posten. Morgen ga ik eindelijk naar de winkel met mijn computer en hopelijk kunnen ze het maken. Als ze het niet kunnen maken dan zal ik een nieuwe moeten kopen.  

Hallo allemaal! Leuk dat jullie mijn blog weer lezen! Voor de komende 2 weken zal dit even mijn laatste blog zijn, wij hebben namelijk 2 weken vakantie! De week waar ik nu over ga vertellen zal dan ook anders en specialer zijn dan mijn andere blogs omdat dit de laatste week was van term 1.

ALVAST MIJN EXCUSES VOOR DEZE MEGA MASSA GIGA LANGE BLOG. XOXO

Na iets meer dan een week (plus een halve week vakantie al, yay) werd het misschien eens tijd dat ik jullie opnieuw op de hoogte breng over het reilen en zeilen hier in Port Elizabeth. Om te starten zal ik het doen met de laatste werkweek vooraleer de vakantie begon.

Special days in Heatherbank want woensdag hadden we onze teambuildingdag. Wat was dat een leuk initiatief ! De school doet dit namelijk zodat de leerkrachten niet enkel de leerlingen van hun klas kennen maar ook andere. Zo heb ik bijvoorbeeld kennis gemaakt met grade 3 en 4. Ik had namelijk een 1 tegen alle in elkaar gestoken voor hen. Ze vonden dit geweldig! Ik kreeg zelfs een mooi bedankje van grade 4. Ik heb tijdens de opdrachten ook gefilmd. Niet alles uiteraard maar van de dingen die ik gefilmd heb zie je een kort filmpje. Hopelijk genieten jullie er evenveel van als ik. Ik kreeg namelijk een smile op mijn gezicht. Maar dat was niet het enige wat ik woensdag heb gedaan. Ik heb namelijk ook de sacramento trial gedaan met papa, evi en mijn plusmama. Ale we hebben dit geprobeerd. Maar ons buikgevoel volgen was blijkbaar niet zo een slim plan. Want opeens kwamen we op een drukke baan uit... Dat is niet de bedoeling. Maar we hebben toch een stevige wandeling gehad door de duinen. Misschien een andere keer nog eens proberen... 

Om 6u30 ging onze wekker (5u30 in België), net zoals elke weekdag. De laatste dinsdag voor de vakantie ging in. We stonden op en keken naar de weersvoorspelling. Volgens onze gsm ging het een warme dag worden dus trokken we een shortje en een T-shirt aan. Nadien nog een lekker ontbijtje eten en dan de auto in naar Heatherbank.

Oh wat was ik gelukkig zaterdag. Eindelijk kon ik 2 mensen knuffelen die speciaal voor mij naar Zuid-Afrika zijn gekomen. Heimwee heb ik nog niet gehad maar op dat moment had ik het toch eventjes moeilijk. Had al een maand lang geen knuffel gehad van hen. Welkom in Zuid-Afrika Papa en plusmama !

Met Addo hadden Tara en ik onze eerste safari er reeds opzitten. Yvette en Anika waren zondag echter aan hun proefstuk toe. We gingen naar Kragga Kamma! Om het nog specialer te maken gingen we dit niet gewoon met ons drietjes doen (Tara was een weekendje naar Baviaanskloof), maar met z'n vijven! Anika's papa en stiefmama zijn namelijk zaterdag geland in PE en vergezelden ons maar al te graag op deze safari.Omstreeks een uur of één kwam onze Uber ons oppikken en bracht ons richting Kragga Kamma game park. Een rit van een kleine twintig minuutjes die ons nog geen 6 euro kostte... Uber blijft hier echt het goedkoopste (in combinatie met veilig) alternatief!

Week 4 is ook alweer voorbij, week 5 is nu bezig en dat is al de week voor de vakantie begint. Graag wil ik jullie allemaal even bedanken voor de reacties op mijn vorige blog! Leuk om te weten dat er zoveel mensen onze blog lezen en meeleven met ons. Ik zal hier dan ook kort even een vervolg schrijven over hoe het met het jongetje gaat op de moment, ook fijn voor jullie om op de hoogte te blijven. 

We zijn hier nu al een tijdje en de weken gaan eigenlijk veel sneller voorbij dan gedacht!Dit neemt natuurlijk ook gemis met zich mee... Gemis naar écht brood, niet van dat toastgedoe... Gemis naar Belgische frietjes, naar koffiekoeken of zelfs naar échte fanta... Veel tijd om België echt te missen, dat hebben we echter niet. We zijn hier zo druk bezig, dat we soms eigenlijk vergeten dat we aan de andere kant van de wereld zitten. Ver van huis, zonder familie of vriendjes. Als we dan zo eens met de vriendjes of familieleden bellen, dan komt het besef van het gemis echt... Die frietjes of dat brood, dat kan me gestolen worden, maar zo een knuffel van mijn vriendje...

Wat hebben we weer een leuke week achter de rug. De weekend was rustig. We zijn wat gaan eten op zaterdagmorgen in het shoppingcenter. Dit kan je zien op de foto's. Nadien eventjes rondwandelen want we mogen T-shirts meebrengen om een logo op te laten zetten. We horen hier echt bij het team !

Onze vierde week is ingegaan en deze week stonden er allerlei leuke activiteiten op de planning.

Onze derde lesweek is weer voorbij gevlogen! Mijn eerste echte lessen zijn gegeven en de grote testen zijn afgenomen. Op vrijdag konden we dus met een goed gevoel de schoolpoort achter ons sluiten en aan ons weekend beginnen... en wat voor een!

Week 3 is ook alweer voorbij, elke dag opnieuw zeggen we hier tegen elkaar hoe snel het toch wel gaat. Voor ik vertrok was dat mijn grootste angst, heimwee. Nu ik hier al bijna 4 weken zit kan ik toch wel zeggen dat ik nog steeds geen heimwee heb. We zijn zo druk bezig, hebben zoveel plezier en we hebben het hier echt naar ons zin. 😍

Wat gaat de tijd snel zeg... Week 3 van stage is ook weer achter de rug en elke week wordt leuker en leuker. Maandag was het net zoals altijd een vergadering met al de leerkrachten. Ellen vroeg onze ervaringen en ook of we het leuk vonden. Volmondig zeiden we allemaal dat het hier fantastisch is en er allemaal enorm van genieten ! En toen drong het bij ons binnen dat dit al week 3 was. 

Wat een gewone donderdag moest worden, bleek uiteindelijk iets heel anders. Mijn 5th graders startten de ochtend opnieuw met het vertellen over hun dromen en/of nachtmerries zoals iedere ochtend. Ik krijg bij wiskunde hulp van Ms. Claasen en maakte voor vandaag enkele worksheets voor de leerlingen. Ik verbeterde deze ochtend de oefentest van wiskunde die de kinderen gisteravond als vrijblijvend huiswerk meekregen en merkte ik dat er nog veel werk aan de winkel was. Slechts drie kinderen scoorden meer dan de helft. Ok ok, zo slecht was het niet... ze waren niet verplicht elke opdracht te maken, enkel diegene waar ze moeite mee hadden.. Dus op een test van 50 waar een oefening ter waarde van 10 punten niet gemaakt werd... dat telt al snel op.

We keken vol spanning uit naar het weekend en eindelijk was het daar ! Een weekend vol interessante uitstappen. Zaterdag gingen we bijvoorbeeld naar de sloppenwijk van onze kinderen. Wat was dat een ervaring! We zagen de supermarkt, de kapper, het café en nog veel meer... maar wat me het meeste zal bijblijven zijn de huizen. Het eerste huis dat we vanbinnen zagen was een huisje dat de overheid “gratis” voorziet. Ze kosten inderdaad geen geld, maar er is ook keerzijde van de medaille. Deze keerzijde is dat ze een hele administratieve weg moeten afleggen en als ze in het bezit zijn van het huis moeten ze zelf nog elektriciteit kopen. Ook vertelde onze gids dat de huizen enkel langst de rand van de sloppenwijken staan om deze van de toeristen te scheiden. En dit lukt inderdaad, want als je hier niet op let en je het niet weet dan zou je er zo voorbij rijden.

Zondag stond er weer een leuke activiteit op de planning! We stonden maar al te graag wat vroeger op, want we gingen Daniell's Cheetah farm bezoeken! 

Week 2 is alweer voorbij, jeetje wat gaat de tijd hier snel. Ondertussen voel ik me al geen stagiaire meer maar echt een collega en een deel van het team. Dat vind ik het grootste verschil, hoe welkom we hier zijn en hoe we hier behandeld worden als echte leerkrachten. In Belgie worden de minder fijne klusjes vaak aan de stagiaires gegeven maar hier is dat absoluut niet zo! Alles wat we doen wordt enorm gewaardeerd!

Afgelopen zaterdag bezochten we de Walmer Township... of toch een deeltje daarvan.

Week 2 zit er al weer bijna op. Nog één halve dag en dan start het weekend. Het was buiten maandag nog al een serieuze week want de FAT's worden afgenomen. Voor de mensen die niet weten wat FAT's zijn : dit zijn grote testen die elk trimester worden afgenomen. Deze punten zullen op hun rapport gezet worden. Maar... tussen al deze serieuze momenten is er ook een Miss. Anika die af en toe wat fun brengt. Miss. Fox heeft me elke dag een les gegeven en ik als kleuterjuf kan het dan ook niet laten om hier een spel van te maken. 

Maandag 11 Februari was het zo ver, mijn eerste dag stage in een school in Zuid-Afrika. Al die maanden zo naar afgeteld en eindelijk was het zo ver. Daar ging ik dan, enorm enthousiast maar toch ook wel met de nodige zenuwen vertrok ik naar school. Eens ik daar aangekomen was werd ik hartelijk verwelkomd, kreeg ik direct een rondleiding en de leerkrachten ontfermde zich direct over mij. Ik kwam terecht in Grade R wat bij ons een derde kleuterklas is, dit was de klas van Miss.P. Toen de kindjes aankwamen en mij zagen staan in hun klas waren er een aantal rare blikken maar ook hartverwarmende dikke knuffels. Mijn hart smolt direct, dit was echt wat ik gehoopt had. 

Donderdag 14 februari was het eindelijk zo ver ! Eindelijk mocht ik mijn eerste lesje geven. Een valentijnskaart knutselen met mijn kindjes van the first grade. Wat een succes ! De kindjes waren super blij met de kaart en toonde ze vol trots aan Miss. Fox en mij. Ze schreven er zelf nog een tekstje op voor mama, papa, nonkel, tante, … en dan hop de boekentas in. Want ze mochten deze thuis gaan afgeven. 

Ons tweede weekend stond voor de deur en met een volledig volgepland weekend keken we er allemaal enorm naar uit. Zaterdagochtend stonden we vroeg op om onze vetten auto op te pikken en vertrokken we voor een trip van twee uur richting West Cape. Ik was chauffeur en dit was dan ook meteen de eerste keer dat ik aan de linkerkant van de weg reed en in de auto aan de rechterkant mocht plaatsnemen. Na een goede vijf minuten had ik het beet en zat ik comfortabel achter het stuur. De trip kon nu echt beginnen; de gps werd ingesteld en daar gingen we!

14 februari, de dag van de liefde... en dat was overduidelijk groots in Zuid-Afrika.Gisteren mochten de kinderen voor een keertje hun schooluniformen thuis laten en met 'crazy outfits' deze dag vieren. De kids trokken allemaal hun mooiste kleedje, broek en hemdje aan of kwamen eindelijk eens met hun allstars naar school. Eén voor een zagen ze erg perfect uit! Natuurlijk deden de leerkrachten niet onder, wij kwamen allemaal in het rood, roze of wit en ik maakte van de gelegenheid gebruik om eens met een jurkje naar school te komen.

Afgelopen maandag was het zo ver. We vertrokken richting onze stageplekken en Yvette en ik stapten uit aan de kleuterschool. Het viel me meteen op dat het er hier anders aan toe zou gaan dan in België. Er waren geen hoeken, ze zouden niet veel spelen en eerder al echt zaken leren.