Tsitsikamma National park.

Gepubliceerd op 18 februari 2019 om 19:00

Ons tweede weekend stond voor de deur en met een volledig volgepland weekend keken we er allemaal enorm naar uit. Zaterdagochtend stonden we vroeg op om onze vetten auto op te pikken en vertrokken we voor een trip van twee uur richting West Cape.

Ik was chauffeur en dit was dan ook meteen de eerste keer dat ik aan de linkerkant van de weg reed en in de auto aan de rechterkant mocht plaatsnemen. Na een goede vijf minuten had ik het beet en zat ik comfortabel achter het stuur. De trip kon nu echt beginnen; de gps werd ingesteld en daar gingen we!

 

Een kleine twee uurtjes later kwamen we aan bij onze slaapplek: Backpackers glamping. Een leuk tweepersoonstentje met een echt bed, elektriciteit en zelfs een elektrisch deken. We pakten snel onze zakken uit en stapten de auto opnieuw in. We gingen snel even de lokale supermarkt verkennen en een kleine 20 minuutjes later kwamen we aan in Tsitsikamma National park, een onderdeel van de Garden Route.

 

We hadden om 13.30 een Untouched Adventure geboekt en waren ruim op tijd. We begonnen de afdaling met de auto. Kleine korte bochtjes, veel groen en plots... de oceaan die dankzij rotsen meters hoog in de lucht uiteen spatte. Van zodra we konden parkeerden we de auto en gingen we snel wat foto's maken. We waren stuk voor stuk versteld van hoe mooi de omgeving was en hoe anders de omgeving was dan bij ons in Port Elizabeth. Na enkele minuutjes besloten we snel de auto in te stappen en op zoek te gaan naar de kiosk waar we iets hadden geboekt.

Eenmaal aangekomen bij de Untouched Adventure kon onze uitstap eindelijk echt beginnen. We kregen allemaal een helm, waterschoenen en een reddingsvest aan en nog geen half uurtje later zaten we in een kayak op de oceaan. We volgden onze gids op een rijtje richting Stormsriver mouth en eenmaal daar aangekomen stonden we opnieuw versteld. Een gigantische kloof van rotsen met enorm veel groen stond ons op te wachten om ontdekt te worden. We kregen uitleg van de gids over de grot die we aantroffen en over de dieren die in het water leefden.

Na enkele minuten mochten we onze kayak aan de kant leggen en konden we op een Lilo (laylow) kruipen. Je kan het vergelijken met een stevige luchtmatras waarop je moet peddelen om vooruit te geraken. We gingen hiermee nog dieper de kloof in en kregen van onze gids zelfs enkele opdrachtjes. Eén van die opdrachtjes was om minstens 15 seconden op onze Lilo recht te blijven staan en ik was best trots toen dit bleek te lukken. Een handstand was dan weer iets te veel gevraagd... 

Op de weg terug naar de baai kregen we nog de mogelijkheid om te cliffjumpen. We sprongen twee keer. Ikzelf sprong met veel plezier van de 6 meter! Wat een kick! Daarna begon onze tocht op de oceaan. Opnieuw allemaal op een rijtje achter de gids. Die had echter nog iets in petto voor ons. Plots haalde hij een oranje fluitje uit de binnenkant van zijn reddingsvest. "Blow this when you see a shark!" Gelukkig bleek dit een grapje te zijn... denken we?

Eenmaal veilig terug op de grond reden we moe, maar voldaan terug richting onze backpackers verblijfplaats. We douchten en gingen nadien allemaal samen uit eten. Pizza's, strawberry daiquiris en ijsjes. Een geslaagde eerste dag!

 

Zondag stonden we opnieuw vroeg op. Om 9 uur werd er ontbijt voor ons voorzien zodat we met volle maagjes richting The Big Tree konden gaan. Een boom die al meer dan 1000 jaar in de omgeving stond en waar je met een kleine hike naartoe kon. Die hike was nog makkelijk. Men had ervoor gezorgd dat er houten plankjes lagen zodat iedereen gemakkelijk de boom kon bereiken. Wij besloten daarna echter nog The Yellow route te nemen. We namen onze permit (anders mag je het bos niet zomaar betreden) en vertrokken. Na enkele minuten merkten we meteen dat het gene kattepis was. Deze hike was volledig overgelaten aan de natuur. We liepen in een uitgedroogde rivierbedding met vele losliggende stenen, we moesten oppassen voor de uitstekende boomwortels en zelfs voor een kameleon en een duizendpoot die op onze weg lagen. Na een kleine 3,5 kilometer stapten we terug in de auto en gingen we richting Bloukrans bridge. Sophie ging van de hoogste bungee jump brug ter wereld springen. Ik baalde enorm, ik wou dit ook zo enorm graag doen... maar had er de centjes niet voor. Tot ik plots telefoon kreeg van papa. Hij en mama gingen samenleggen om mij dit cadeau te doen! Volgens mij moest papa op het moment dat hij het me vertelde zijn gsm ver van zijn oor houden, ik denk dat ik alles bij elkaar geroepen en gekrijst heb, zo excited was ik.

Ik ging het meteen aan Sophie vertellen en schreef me in. Nog geen uur later stonden we klaar om te vertrekken. Ik ga jullie het hele verhaal besparen, je kan het hieronder in het filmpje bekijken!

 

Ik wil nog een laatste keer dankjewel zeggen aan mama en papa. Dit was ongetwijfeld het coolste dat ik ooit heb gedaan en ik denk niet dat ik dit ooit nog zal vergeten. Danku danku danku!!

 

 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Mama Anika
5 jaar geleden

Evi, wat een sprong. Om kippenvel van te krijgen๐Ÿ“๐Ÿ‘