Troubles in paradise

Dinsdag 19 maart gingen we starten met onze rondreis door Zuid-Afrika en onze eerste rit was al ineens 4 uur rijden. Onderweg hadden we mooie uitzichten en af en toe wat werken waardoor onze reis al direct 5 uur werd. Tegen de late namiddag kwamen we dus aan in ons hotel in Oudtshoorn. We checkte in en gingen een wandeling maken in het domein van het hotel. Wat was dat een leuk hotel ! Het lag recht tussen de bergen en ze hadden allemaal diertjes. De konijntjes liepen er langst je benen en hadden totaal geen schrik. Aaien kon je ze jammer genoeg niet maar ze kwamen toch heel dicht. Na de wandeling eventjes relaxen aan het zwembad om ons nadien klaar te maken om lekker te gaan eten in het restaurantje van het hotel. Het typische Afrikaanse gerecht "bobotie" was geweldig maar mijn vlees was blijkbaar ook heel lekker. Want we gingen gezellig buiten eten en ik had een stuk of 20 muggenbeten op mijn benen. Volgende keer zullen we toch maar een muggenspray gebruiken... 

Woensdag 20 maart bezochten we de struisvogelboerderij in Oudtshoorn. Wat is dat een aanrader ! Na een informatieve uitleg gingen we de struisvogels ontmoeten. Als eerst mochten we een struisvogel eten geven door eten op ons platte hand voor te schotelen. In het begin was dit een beetje eng maar toch een ervaring rijker. Dan een beetje verder zagen we de "kleine" struisvogels. Zo klein zijn ze toch niet meer. En daar stonden we voor een verassing want we moesten met een emmer op onze borstkast achteruit richting de struisvogels stappen. Dit was even verschieten als er tientallen struisvogels langst je nek met hun bek in de emmer eten nemen. Nadien mochten we op een struisvogelei gaan staan want dit kan een serieus gewicht aan. We hebben er zelfs met 2 op gestaan... Na deze geweldige rondleiding op de Ostrich farm was het tijd om verder te rijden naar Kaapstad. Na 5u rijden kwamen we aan in het Mojo hotel. Dit hotel is gelegen boven de Mojo market. Het marktje daar was geweldig. Veel leuke kraampjes om iets te eten en drinken. Maar het hotel was wat minder. Het was proper en verzorgt maar ons klein kamertje had geen ramen en was totaal niet goed geïsoleerd. Met als gevolg dat je geen frisse lucht hebt en het lijkt alsof de mensen van op de gang naast je bed staan. Wat hadden we geluk dat dit maar voor 1 nacht was. 

Donderdag 21 maart hebben we nog eventjes op de markt vertoefd en nadien reden we naar de andere kant van kaapstad. Daar hadden we voor een paar daagjes een appartement. Na een chaotisch ontvangst van de sleutel konden we ons settelen in het appertement. Alles eens een keertje uit de koffer halen zodat we bij vertrek opnieuw konden reorganiseren. In de avond hadden we afgesproken met Yvette en haar vriend want we gingen de komende dagen normaal gezien samen doorbrengen... Dit hebben we ook gedaan op 22 maart. We zouden eerst starten met een hike richting de table mountain maar dit was geen succes. De route die we namelijk gekozen hadden bleek voor ervaren hikers te zijn. Dan maar terug draaien en naar de kabinetjes gaan die u met een lift op de table mountain zetten. Maar dit was ook geen succes want de rij was gigantisch. Dit was eventjes een frustrerend momentje... Dan maar iets anders gaan doen namelijk een wijntoer. Dit was zeker een succes! Want na een wandeling door de brouwerij en na een uitleg over hoe de wijn gemaakt wordt mochten we proeven. 5 verschillende wijnen met bijhorende chocolade... Niet alles was even lekker maar hebben er toch van genoten. Dan nog een hapje eten en dan richting huis voor een goede nachtrust want zaterdag 23 maart gingen we vroeg vertrekken naar de pinguïns. Maar mijn buik heeft hier toch anders over beslist. Een berichtje sturen naar Yvette om te zeggen dat we niet mee zullen gaan. Zeer jammer want ik had dit graag gedaan. Maar door ziekte heb ik Kaapstad zijn troeven niet kunnen zien. Zullen dan nog maar is een keer moeten terugkomen zeker ;-) . 

Zondag 24 maart was mijn buik nog steeds niet op en top maar we moesten verder want vandaag gingen we een rit van 8u ondergaan. De eerste 400 kilometers waren op gewone wegen maar toen reden we ineens voor 300 kilometer lang op zandweggetje in de middle of nowhere. Overal lagen grote en kleine steenjes en er zaten ook heel putten in de grond. Wij met onze Ford Fiesta dachten dachten dat we hier ergens in pan gingen vallen maar door de rijskills van mijn vriend hebben we deze 300 kiometer overleefd. Wat was dat een opluchting. Eens aangekomen in Augrabrabies was het reeds 19u. Geen 8u rijden maar 9u. Toen we naar de kamer gingen zag ik de leuke verassing die mijn vriend geregeld had. Ze hadden namelijk de kamer leuk versierd. Tijd dus om te gaan eten in het lekker restaurantje een beetje verderop. Zeker een mooie afsluiter van de dag. 

Maandag 25 maart gingen we naar de beroemde watervallen van Augrabies. Deze bevinden zich in het nationaal park. De uitzichten die we daar gezien hebben zijn fenomenaal. Zo mooi. En blijkbaar was dit een paar jaar geleden nog mooier. Door de droogte is er namelijk veel water weg van de waterval. De watervallen bezoeken deed je door daar naartoe te wandelen op paden die ze hiervoor voorzien hadden. Nadien kon je met de auto nog verder door het park rijden om op enkele aangegeven punten te stoppen en uit te stappen. Deze punten hebben ook een fenomenaal uitzicht. Woorden kunnen het uitzicht niet beschrijven daarom deze foto's onderaan. Na een dagje te vertroeven in het park gingen we rustig terug naar ons hotel in Augrabies om daar nog een nachtje te verblijven. Daar gingen we nog iets typisch Afrikaans doen namelijk een braai. Dit is een soort barbecue maar zij doen dit met hout en niet met houtskool. Mijn vriend zetten zich aan de braai en ik hield me bezig met ons nieuw huisdier. De hond van de gastvrouw heeft namelijk een hele avond bij ons vertoefd. Toen we wouden gaan slapen hebben we hem moeten buiten zetten anders had hij nog bij ons geslapen. Wat was dat een leuk extraatje. 

Dinsdag 26 maart was het weer tijd om verder te trekken. We zouden naar Hazyview willen doorreizen maar omdat dit te ver is maken we tegen dinsdagavond een stop in Bloemfontein. Bloemfontein is 1 van de 3 hoofdsteden van Zuid-Afrika. Maar aangezien we hier vrij laat aankomen zullen we niet veel meer kunnen doen. Mijn vriend heeft geprobeerd om een restaurant vast te leggen maar door miscommunicatie was dat geen succes dus dan maar Burger King halen na het succesvol avontuur in de escape room. Met enkele tips hebben mijn vriend en ik elk raadsel kunnen oplossen en waren we verlost uit de kamer waarin we opgesloten waren. Great team ! 

Woensdag 27 maart konden we dan verder doorreizen naar Hazyview. De eerste stop daar zijn de olifantenfluisteraars. Olifantenfluisteraars zijn mensen die olifanten gered hebben uit het Krugerpark. Op een gegeven moment was er een overvloed aan olifanten in het Krugerpark waardoor de mensen olifanten wouden afschieten maar de olifantenfluisteraars hebben er enkele gered. Nu vetroeven de olifanten daar op een groot domein en worden goed verzorgd door de mensen daar. Ze leren heel veel dingen op de juiste manier. Zo krijgen ze geen slaag maar krijgen ze snoepjes en aaitjes als ze iets goed hebben gedaan. Olifanten zijn namelijk enorm slim en de oudste olifant daar kent 50 bevelen alsook al de verzorgers bij naam. Aangezien deze mensen gewoon zijn konden wij ook bij de olifant om ze te strelen en aan te raken. Wat was dat raar. Sommige stukken waren hard, sommige zacht en de staart was net zoals een bezemsteel. Na de interactie met de olifant even een douche nemen en dan had mijn vriend opnieuw een restaurant vastgelegd. Deze keer was het een succes. Een lekker, iets chiquer, restaurant. Nadat onze buikjes volgegeten waren was het tijd voor te slapen want de wekker was gezet om 5u30.  

Donderdag 28 maart ging de wekker zeer vroeg want we gingen het krugerpark bezoeken en aangezien dit park enorm groot is toch maar optijd vertrekken. Na overleg met het thuisfront hebben we besloten om het park binnen te rijden bij Krugergate en buiten te rijden bij de Crocodile bridge. Een groot park met veel dieren maar of we veel gingen zien dat was een groot vraagteken. Maar eens we een deel van het park gedaan hadden besefte we dat we al veel gezien hadden zoals olifanten, giraffen, empala's, gnoe's, nijlpaarden, een krokodil en nog veel meer. Niet alleen de dieren maar ook de natuur was de moeite waard. Jammer dat we maar 1 dag hebben in het krugerpark. Maar we moesten door. Want we hadden een hotel in Piet Retief vastgelegd. Dit was nog op 4u rijden van het Krugerpark. Hier kwamen we aan tegen de avond dus even een restaurantje zoeken en nadien vroeg onder de wol want morgen stond er een hele dag rijden op de planning. 

Vrijdag 29 maart was er een hele dag rijden voorzien want we moesten uiteraard terug in Port Elisabeth geraken. Veel over deze dag valt er dus niet echt te vertellen. Enkele keren stoppen voor te tanken en natuurlijk ook om iets te eten. Op een gegeven moment hadden we nog maar 300 km te gaan. Ik wissel terug met mijn vriend waardoor ik achter het stuur zit voor de laatste 300 km. De eerste helft zonder problemen en nadien begon de zon te zakken. Dit zorgde uiteraard voor een mooi uitzicht maar ook voor een gevaarlijk laatste uur want er zijn geen lichten langst de kant waardoor het pikken donker is. Het enige licht dat je hebt is van je eigen auto. Dat was een spannend laatste uur. Nadien een pizza gaan halen en slapen want al dat rijden maakt je toch wel moe. 

Zaterdag 30 maart was het dan zo ver. Mijn vriend ging terug naar huis. Die twee weken zijn voorbij gevlogen. Het was een fantastische rondreis dat we helemaal zelf uitgestippeld hadden. Dankje schatie om langst te komen en er samen met mij een fantastische 2 weken van te maken. Ik hou van jou ! <3