Dat dit maar goed afloopt ...

We keken vol spanning uit naar het weekend en eindelijk was het daar ! Een weekend vol interessante uitstappen. Zaterdag gingen we bijvoorbeeld naar de sloppenwijk van onze kinderen. Wat was dat een ervaring! We zagen de supermarkt, de kapper, het café en nog veel meer... maar wat me het meeste zal bijblijven zijn de huizen. Het eerste huis dat we vanbinnen zagen was een huisje dat de overheid “gratis” voorziet. Ze kosten inderdaad geen geld, maar er is ook keerzijde van de medaille. Deze keerzijde is dat ze een hele administratieve weg moeten afleggen en als ze in het bezit zijn van het huis moeten ze zelf nog elektriciteit kopen. Ook vertelde onze gids dat de huizen enkel langst de rand van de sloppenwijken staan om deze van de toeristen te scheiden. En dit lukt inderdaad, want als je hier niet op let en je het niet weet dan zou je er zo voorbij rijden.

Een beetje later mochten we nog een ander huis binnengaan. Een huis van iemand die het zelf gebouwd heeft. Met schrik gingen we naar binnen, want hoe zou dit eruit zien ? Wel… we waren verrast. Wat een prestatie had die vrouw neergezet! Helemaal van nul had ze dit huis gebouwd. Dit was werkelijk ongeloofwaardig. Ik zou het niet kunnen…

Uiteindelijk na wat ontmoetingen met kinderen van onze school en wat knuffels later kwamen we aan bij ons startpunt. Hier kregen we een bonenschotel voorgeschoteld. Niet echt mijn favoriet, maar heb het toch uit beleefdheid opgegeten. Waarom zouden we klagen als mensen die bijna niets hebben ons een maaltijd voorschotelen…

Tegen de middag waren we terug thuis. We wilden nog iets gaan doen, dus even naar Sacramento voor een hapje te eten en dan met 5 een spannende rit met de Uber naar de Pinguïnshelter (normaal is deze voor 4 personen). We kwamen er aan en opeens sprak de receptioniste Vlaams. Wat kregen we nu! Het was een Antwerpse die jaren geleden in Zuid-Afrika is komen wonen. Wat was dat even raar. Na een babbel met haar gingen we voor maar 40 rand (2.50 euro) naar de pinguïns. Wat waren zij schattig! We zagen ook een werknemer de pinguïns eten geven dus hebben aan hem uitleg gevraagd. Dan terug naar het begin van de pinguïnshelter want daar kon je allemaal leuke dingetjes kopen om de pinguïns te helpen. Dit heb ik dan ook gedaan. Ik heb namelijk een leuke pinguïnpennenzak gekocht. Dan terug de Uber in en vroeg ons bedje in want morgen weer een nieuwe dag en ik was de chauffeur van dienst.

Zondag was het dan zo ver. Auto gaan halen die we gehuurd hadden en de chauffeur van dienst ging vertrekken naar de Daniel’s cheeta farm. Wat was dat even sukkelen. De ruitenwissers stonden ineens aan de linkerkant van het stuur. Dus toen ik wou pinken gingen ineens mijn ruitenwissers naar boven!! Na een beetje rondrijden waren we er eindelijk veilig en wel geraakt. Een zeer leuke rondleiding van de stokstaartjes, leeuwen, hyena’s, cheeta’s en nog veel meer. Maar het toppunt was toch de mooie foto’s bij de cheeta’s. We waren er zelfs allemaal een uur vroeger voor opgestaan om ons beetje deftig op te maken. We hadden namelijk al gehoord van Nita dat er daar zeer mooie foto’s getrokken worden... en niets was minder waar, want wat waren dat mooie foto’s met de cheeta. We hadden wel geluk, de gids had al gezegd dat de cheeta met warm weer niet zo graag komt. En hadden wij toch net wel een heel warme dag uitgekozen. Dus lieten we onze tasjes achter buiten de kooi (anders ziet de cheeta dit als speelgoed) en gingen we vol spanning naar binnen. En beetje later gingen we een voor een de cheeta aaien en trokken er andere mensen mooie foto’s. Toen zat onze geslaagde toer erop.

Toen was ons weekend weer voorbij en realiseerde we ons dat week 3 van start ging. Weer een drukke week want vrijdag moeten de FAT’s binnen zijn. Maar het is ons gelukt. Alle kinderen hebben vandaag de laatste testen gemaakt op eentje die al een hele week ziek is na. Hopelijk is ze morgen terug want anders ging mijn juf naar België lopen en zal ik hier een heel jaar les moeten geven. Als dit maar goed afloopt…